aklımda "oh mis"ler vardı,vardı fakat çocukluğum hala prizlere yetişememekteydi.tek çare büyümek olabilir idi ama prizlerin altına sandalye koymak daha zevkliydi.
zaten ben hep piç kalırdım oynanan toplarda.ben oruspusuydum zaten topların efendisi olan piçlerin.
annem konuşurdu hep ben ibneymişimcesine.en uzun kelimeleri de ben kurardım ailede zaten.hep sessizdim ama küfürbazdım da kendi içimde.
şimdi yazıyorum kendi kendime ve ağlamam çünkü ağlamaz piladamlar kendine.sikerim lan diyip yola devam ederim ben ama götüm zaten açıkta hep,tecavüze de uğrayabilirim her saniye.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
ne bakıyosun yazıcaksan yaz.