30 Eylül 2010

ve bir kez daha

ve bir kez daha hüsran var penceremin oruspu çerçevesinde.ümitsizleştim iyice fakat hala mutluyum.kendimi avutuyorum çünkü piçim.olsun varsın nefes alıyım yeter.gitmeyi de biliyorum kalmayı da.kimseyi takıcak veya takmıycak da değilim.

 elbet bi gün bende tükürürüm kader denen kahpe dişiye.o zaman kozlarımızı paylaşırız ve ben üstüne çıkarım.bekliyorum kaderim bekliyorum.

1 yorum:

ne bakıyosun yazıcaksan yaz.