özlenmemekteyim

 Hiç özlenmem ben bu şehirde,denizim hüzün,hüzünüm yosun kokar hep,çünkü ben,ben kimsede deniz olamam ama hep okyanus olmayı niyetlerim.hani derler ya önemli olan niyettir diye,yalan! külliyen yalan.
 mektupları okuyorum,yazılanları ve vaatleri,şimdi unutulmuş tozlu bir oyuncak gibiyim.bekliyorum,sadece birinin benle oynamasını bekliyorum,elden başka ne gelir ki?
 kendi çıkarı için gitti evet,gitsin,canı sağ olsun,kalan sağlar da öldü nasıl olsa,ben bana kaldım ve öldürdüm ben beni.
 sevmek böyle bir şey işte.illaki sevilmezsin vakti gelince,ağlarsın,ağlarsın ama kimse duymaz sesini.keşke dersin,sonra en iyi yaptığın şeyi yapıp uyursun.
 şimdi özlenmemekteyim,olsun,canın sağ olsun,ben,benden nasıl olsa gitmişim,senin gitmez az kalır,umarım bir gün arkadaşlığıma geri gelirsin.